Friday, December 27, 2013

Hanggang kailan ang ating Samahan ?

http://www.google.com.ph/imghp

 Saan man tayo mapadpad ay may  iba’t ibang mga tao tayong nakakasalamuha. Sa paaralan,  opisina , lansangan , lugar pasyalan at marami pang iba, may mga tao tayong nakakausap at nakakapalagayang-loob, upang lubos na maunawaan kung paano nga ba ang proseso kung paano natin nakikilala ang isang tao narito ang SOCIAL PENETRATION THEORY  na angkop na angkop para ipaliwanag sa atin ang mga ito.

Sinasabi sa teoryang ito na habang ang relasyon ng isa’t isa ay nagdedebelop, ang kanilang komunikasyon ay nagbabago rin mula sa mababaw hanggang sa malalim at mas pribadong  mga bagay na pinaguusapan sa kanilang buhay. Ang malalim na samahan ng dalawang tao ay nagmumula sa dahan-dahang proseso ng pagbabahagi ng kanilang mga karanasan,nasa isip o kanilang nararamdaman (Altman and Taylor,1973).

Ito ay nangyayari sa lahat ng tao at maging sa akin kaya naman lubos akong naniniwala sa teoryang ito. Sa mga magkaibigan, magkakilala,mga mahal sa buhay , magkasintahan at maging sa mag-asawa ay siguradong naranasan na nila ang isa sa lima o maaaring lima sa mga baitang ng teoryang ito .

Ang ‘Orientation Stage’ , dito napapaloob ang mga simpleng pagsang-ayon o ang pagpapakilala ng kanilang pangalan para makuha kung ano man ang pakay nila sa kanilang kausap kung gusto ba nila itong maging kaibigan  o may kailangan lamang silang impormasyon. Sa ‘Exploratory Affective Stage’ nagaganap ang pagpapakilala ng kanilang katauhan at pagpapahayag ng mga nararamdaman sa gobyerno o edukasyon at iba pa. Sa ‘Affective Stage’ nagiging seryoso ang lahat na kung saan napaguusapan na ang mga pribadong bagay, itinatagong sikreto at ang  ang kritisismo ay nagiging normal na lamang din sa baitang na ito, maihahanay dito ang mga magkasintahan, mag-asawa at magbest-friend dahil sa puntong ito ay may ‘intimacy’ ng nagaganap. Ang ‘Stable Stage’ ayon sa mismong pamagat nito ay dito na nagiging matibay at matatag ang inyong pagsasamahan , sa puntong ito alam niyo na ang inyong mga tunay na kulay para bang may linyang  nagdudugtong sa inyong dalawa dahil base lamang sa ekspresyon ng mukha at mga galaw ng katawan ay alam niyo na ang nararamdaman at nais ipahiwatig ng bawat isa. At ang huli ay ang ‘Depenetration Stage’ na ayaw makamit ng karamihan, dito kasi nangyayari ang tinatawag na ‘Law of Reciprocity’ na kung saan ang lahat ay bumabalik sa umpisa  sa kadahilanang isang tao na lamang ang nagsasalba ng relasyon. Sa puntong ito ang isa na lamang ang nagbibigay ng kanyang panahon , lakas at nararamdaman at wala ng bumabalik sa kanya kaya naman naghihiwalay o nagsisimulang muli ang dalawang tao sa kanilang ipinundar na relasyon  depende sa kanilang mapagkasunduan (Altman and Taylor,1973).

Lubha akong sumasang-ayon dito dahil lahat ng limang baitang na ito ay naranasan ko na at ako ay naniniwalang lahat ng tao ay dumaan, kasalukuyang dumadaan at pagdadaanan sa hinaharap ang mga ito. Ngayon mas magiging matalino na ako lalo pa’t lubha kong naintindihan kung ano nga bang hatid ng teoryang ito sa atin. Mas magiging maingat ako sa aking ikikilos kung ibibigay ko ba ang buong pagkatao ko agad agad o pahihirapan ko muna  ang isang tao upang makuha niya ang kaloob-looban ng pagkatao ko at maaari ko  ring maiwasang mangyari pa ang ‘Depenetration Stage’. Maaari ko na ring tukuyin kung anong lebel na ng relasyon mayroon ako sa aking mga kaibigan o iniibig para maiangkop ko ang aking mga kilos at pananalita sa kanila ng hindi ako lumagpas sa aking limitasyon.


Sources:

(Retrieved: December 22,2013)

(Altman and Taylor,1973) http://pencil-pushing.blogspot.com/2012/04/week-8-social-penetration-theory.html (Retrieved: December 22,2013)

(Altman and Taylor,1973). Social Penetration: The Development of Interpersonal Relationships. New York: Holt, Rinehart and Winston (Retrieved: December 22,2013)


Saturday, December 14, 2013

HANGGANG KAILAN ?

" Ako nga pala si Michael , ikaw si . . . ? Nice to Meet You :) "

Yan ang mga katagang lagi nating sinasambit kapag may mga tao tayong nakakasalamuha na nais nating makilala.

Maaaring sa unang pagkikita ay titimo lamang siya sa utak mo pero sa susunod na magkasalubong muli ang inyong landas , tiyak hindi mo na siya pakakawalan at hihingin mo na ang kanyang contact number.

Ganyan naman madalas ang nangyayari sa lahat ng tao. Sa una , magkakilala lang kami , magkaibigan , magkasintahan , magkaibigan , magkakilala at ang pinakamasaklap ay hindi niyo na kilala ang isa't isa. Iyan ang sirkulasyon madalas ng bawat tao sa mundo.

Nais kong ipakilala sa inyo ang SOCIAL PENETRATION THEORY , nasasaad sa teoryang ito ang pagkakakilala ng bawat tao sa isa't isa, mula sa pagkakakilanlan mo sa kanyang pangalan , katangian , interes , pribado at personal na mga bagay sa buhay  hanggang sa pinakamalalim niyang iniisip na kulang na lang ay ang hindi mo alam ay ang laman ng kanyang tiyan at ang inyong paghihiwalay kung makaramdam ng pananawa , palalim ito ng palalim ayon sa pagkakasunud-sunod.

Kaya nga naihahambing rin itong teoryang ito sa isang Sibuyas na kung saan ang pagkakakilanlan niyo sa isa't isa ay tila ba pagbabalat ng sibuyas na bawat parte ang tinatapyas habang ang pagsasamahan ay lumalalim hanggang sa dumating sa pinakanilalaman ng sibuyas na kung saan ay wala na kayong itinatago pa sa isa't isa maging ang pinakamadilim na sikreto. Ang komplikasyon lamang nito ay ang DEPENETRATION o ang paghihiwalay , ito ay kalimitang nangyayari sa mga taong naabot na ang rurok ng kaligayahan at lumagpas na sa kanilang limitasyon bilang magsing-irog.

Sabi nga ng isa sa aming mga propesor sa kolehiyo ng komunikasyon  na kaya ang mga kabataang naghihiwalay ngayon ay dahil hindi pa man sila kasal ay may nagaganap ng pagtatalik sa loob ng kanilang relasyon kapag nakamit na ang kaligayahan at ang isang daang porsiyento o higit pa ng iyong pagkatao ay wala ng dahilan para magpatuloy pa , hindi tulad kapag nagtalik ng bagong kasal matapos maibigay ang lahat ay sisibol ang kanilang sanggol at sa bata na maitutuon ang kanilang atensyon na ang ibig sabihin ay may bago sa kanilang relasyon may dahilan para magpatuloy , hindi sila mapapako sa puro pagtatalik lamang sa kanilang relasyon.

Lubha akong sumasang-ayon sa teoryang ito dahil lahat ng taong magkaibigan , magkasintahan o mag-asawa ay dumadaan sa prosesong sinasabi sa teoryang ito. Mula sa aking sariling karanasan kung paano ko nakilala ang aking mga malalapit na kaibigan ngayon sa loob ng silid-aralan , nagsimula sa simpleng magkakurso , naging magkatabi sa upuan , magkaklase , magkaibigan at habang lumilipas ang bawat araw ay nagiging panatag sa kanya na magbahagi ng iyong pagkatao hanggang sa sila na ang nagiging sandigan mo kapag may problema ka.

Mula sa pananaw ng isang nagmamahal , nagsimula kami noon sa simpleng pagkikita lang dahil ang mga kaklase niya ay mga kaklase ko rin noon sa hayskul. Hanggang sa susunod naming pagkikita ay hingi ko ang kanyang contact number, siyempre naging textmate kami at nag-usap ng mga simpleng bagay hanggang sa habang tumagal ay masasabi kong unti-unting nabubuo ang isang pagsasamahan bilang magkaibigan na kapag may mga simpleng problema ay naibabahagi ko sa kanya at ganoon din naman ako. Naging magkasintahan kami matapos ang pagkakaibigan na lalong tumatag dahil maging ang problema niya ay naging problema ko na rin at ang problema ko ay naging problema niya na rin. Away at bati ganoon naman siguro kapag nagmamahal hindi nawawalan ng sigalot sa loob ng relasyon. Mas pinatatag pa ng ipakilala ko siya sa aking pamilya at ganoon din siya. Walang kasing sarap ang pakiramdam na ang bawat araw ay punum-puno ng kilig at pagmamahal. Wala na yata kaming hindi alam sa isa't isa , umabot kami ng isang taon pero tila hindi na yata madudugtungan dahil nakaramdam na siya ng pananawa siguro marahil matapos maibigay lahat ng kanyang naisin , tulungan siya sa lahat ng kanyang mga problema. Dumating sa amin ang puntong paghihiwalay o ang depenetration stage , hindi ko malaman ang dahilan basta ang sinabi niya sa akin ay nawalan na siya ng gana. Biglang pumasok sa isip ko , oo nga pala't Disyembre na at panahon na ng malamig na simoy ng hangin kaya siguro pati ang kanyang pagmamahal sa akin ay lumamig na rin.

Bilang pagtatapos kukuha ako ng linya sa isang kanta ni Jireh Lim na pinamagatang Pagsuko.

Lumalamig ang gabi

Hindi na tulad ng dati


May pagasa pa ba kung susuko ka na

Larawan mo ba ay lulukutin ko na

Sa hirap at ginhawa tayo ay nagsama

Damdamin mo tila ay napagod na

Ikaw at ako ay alaala na lang

Kung susuko ka na




Hindi ito istorya ng buhay ko . Kuwento ito ng SOCIAL PENETRATION THEORY na inilapat ko ang aking sariling karanasan para lubusang maintindihan.

Friday, December 6, 2013

Day Off bilang Estudyante . . .

           Nakakaasar sabi ko kay mama wag muna akong gigisingin. Kulit talaga , sabado na naman ano kaya mangyayari ngayong araw? Excited ako. Sakit pa ng mga mata ko , binati ako ng kapatid ko ng goodmorning. Sarap mag unat , sakit pa ng katawan ko . gusto ko pa matulog e kaso hindi na ko makakatulog ulit saka 6:47 na ng umaga e , alas siyete ako nagpapaalarm . wala rin konting oras nalang aalarm na phone ko. Bakit kaya ganito nararamdaman ko parang kakaiba tong araw na to , o naninibago ako kasi first time kong ginawa to ? matulog ng 8 hours sabay isusulat yung mga pumasok sa isip na kahit ano . bago sa akin to . sana kasi nagrereply si sir , nakarami na ko ng text hindi pa rin nagrereply . narereceive niya kaya ang mga text ko ? hindi ko alam kung pupunta pa kong PUP mamaya para magpacheck ng introduction ng thesis namin. Sarap pa mahiga , parang minamagnet yung katawan ko sa kama , sana kaya ko rin yung ginagawa ng iba na halos 24 hours na tulog . ngayon nalang ulit ako natulog ng ganito kahaba . hay ! ang lamok naman. Kati ng hita ko , lagi nalang ako kinakagat ng mga lamok. Ayan nakabukas na ang electric fan ewan ko nalang kung kagatin pa ko ng mga lamok. Gusto ko makanood ulit ng pba . kulit naman ni mama naaasar ako tinatanong ako kung tapos na ko sa homework ko . hello ? ginagawa ko pa nga e kasalukuyan pa kong nagtytype, uutusan na naman ako. Tinext ko pa siya kgbi sbi ko wag ako gigisingin kasi gagawa ako ng assignment ko e.  wala ginising pa rin ako . panget tuloy ng gising ko. Nakakaasar na nakakayamot na ewan. Nagalarm na phone ko , alas siyete na . kilos kilos na rin. Boboboi na naman . lagi na lang pinapanood ng kapatid ko yan, di ba sya nagsasawa ? hahahha. Di na tumalino yang si bobo boy. Tapos oggy naman ang papanoorin pagkatapos . sarap maghikab , hahaha. Hindi na naman ako pinatulog ng pusa namin kagabi ngaw ngaw ng ngaw ngaw . kapag tulog kmi siya ang gising kapag kmi gising siya ang tulog . nakakangalay dumapa , sakit ng siko ko . ano na naman kaya mangyayari sa lunes ? gusto ko na magbakasyon nararamdaman ko na yung pasko kasi ang lamig lamig sa madaling araw. Makaligo na nga , pinapantal na ko . para magising gising naman ako sa malamig na tubig. At aalis pa ko , puntahan ko pa yung girlfriend ko . tagal na naming di nagkita e.